nen te laden. Ende alsoo dito Bramene seer ernstich versocht, dat een, oft twee persoonen souden willen aen landt senden, segghende dat den Naicque naer haer lieden op 't strande wachten, so is den Raet daer over vergadert, ende door de meeste stemmen besloten, gene volck aen landt te laeten gaen, om oorsaecke des voorighen daechs verstaen, soo dat het den Bramene plat afgheseyt wiert, dat zy haer op haer lieden niet en vertrouden, dan wilden zy eenen Portugees, oft twee in Ostagie beschicken, soo souden haer verkloecken, waerop hy antwoordde, verwondert te wesen, dat haer woort niet en hielden, want 't haerder meerder versekertheydt hadde 2 oft 3 personen meer met hem ghebracht, die al te samen willich waren om te blijven, ende de Portugiesen te brengen behoorden zy niet te eyschen, want wel wisten, dat zy sulcks niet en mochten doen, ende ten laetsten, siende dat gants niet ghesint waeren aen landt te gaen, naer dat hy tot 8 persoonen, al't samê Cooplieden tot Gijselaars anboot; Seyde hy, wat schande het wese soude, naer de brief des Konincx, die hy 't haeren versoecken hadde doen ontbieden, niet te willen wachten, ende dat daer over in ongenade by hem geraecken souden, biddende daer over noch eens, maer eenen Bootsghesel, oft Jonghen aen landt te senden, om met de Naicque te spreecken, ende de ghelegentheyt des lants te besien, wilden al't samen blijven, tot dat hy weder quame, dan door dien haer seyden, dat zy gewaerschout waren, van 't gene den 28^e verhealt, ende daerom op haer niet en vertrouwen, hebben sy oorlof ghenomen, protesterende, ende swerende by haer Goden van sulcks in minste niet te weten; Seggende oock dat soo lichtelijck niet behoorden te ghelooven. Want de Portugesen selfs suler wel konden uytgeven, om dat zy vertrecken souden.

Den 30^e dito des morghens zijn sy t'zeyl ghegaen,